17 september

Zo, eindelijk weer eens even een berichtje van mij! Ik ben afgelopen maandag terug gekomen van mijn trip naar Awarradam, een eilandje in het binnenland (ligt een beetje centraal) van Suriname. Ik ben hier voor 4 dagen samen heen geweest met Mirjam. Deze trip was echt heel erg leuk!! We vertrokken vrijdagmorgen naar het vliegveld zorg & hoop. Hier maakten we kennis met de rest van de groep. In totaal waren we inclusief de gids met z’n 10en. We vertokken in een vliegtuigje en na een klein uurtje kwamen we aan Palemu, een indianendorp waar we even landden en bagage brachten om vervolgens door te vliegen naar het vliegveldje Kayana. Dit duurde een kwartiertje. Hier aangekomen gingen we met een korjaaltje naar onze plek van bestemming. Toen we hier in de middag aankwamen hebben we een rondleiding over het eiland gekregen en gegeten. Mirjam en ik zijn vroeg gaan slapen, want waren erg moe van de reis. De volgende dag was een drukke dag. Na het ontbijt zijn we 3 uren lang het tropisch regenwoud in geweest. We hebben allerlei bomen, planten en dieren gezien. Ook kregen we uitleg hoe sommige planten werden gebruikt als medicijn tegen bv. een slangenbeet, een wondje en malaria. Toen we tussen de middag weer terug kwamen hebben we eerst wat gegeten en even een uurtje in een hangmat gerelaxed. Vervolgens zijn we met ons korjaaltje een klein stukje gaan varen en kwamen we aan bij een hele mooie stroomversnelling. Hier hebben we heerlijk geklommen en gezwommen. Toen we rond een uur of 5 terug kwamen zijn we direct weer verder gegaan. We zijn weer richting Kayana gevaren en daar en aantal verschillende dorpen bekeken. Daar hebben we gegeten en hadden we een culturele avond. Dit was wel leuk, maar niet super ofzo. We moesten in de kleding van de samaraccaners, wat betekende dat we verschillende doeken om moesten. Een stuk of 15-20 vrouwen gingen in een rij staan en klappen en zingen. Later kwam de dans van de mannen, en een jongen ging nog op stokken dansen. Dit alles had te maken met de slavernij waarin de samaraccaners door middel van liedjes een ontsnappingsplan doorgaven. Rond een uur of half 11 zijn we (in het donker!!) terug gevaren. We hadden gehoopt wat kaimannen te zien, maar helaas.. Wel hebben we een grote leguaan gezien. Toen we terug waren hebben we nog een tijdje nagezeten, gedamt en bij het water gezeten om te kijken of we alsnog misschien een kaiman zagen, maar weer helaas niet. De volgende dag (zondag) hebben we een wat rustigere dag gehad. We hebben een boottocht van bijna 2 uur gehad en bij de grand dam (een soort zwemplek, maar minder mooi dan die van de dag ervoor) de dag door gebracht. Die avond hebben we als afsluiting een kampvuur gehad. De dag erna zouden we om half 11 vertrekken, maar aangezien ons vliegtuig vertraging had werd dit 12 uur. We zijn weer naar Kayana gevaren en van daaruit naar zorg & hoop gevlogen. Er was dit keer maar 1 piloot en toen ik halverwege vroeg of ik naast hem mocht komen zitten kreeg ik het antwoord dat ik dat van te voren had moeten vragen en nu niet meer ging. Echt balen hoor, anders had ik het hele ritje in de cockpit mogen zitten. Voor de rest heb ik deze week een rustige week gehad. Een paar keer naar de stad geweest, mijn eigen hangmat gekocht en een dagje naar een kreekje geweest. Vandaag is Mirjam weer vertrokken en morgen gaan we met de kerk een dagje weg naar een kreek waar je kan zwemmen, in je hangmat liggen en een beetje relaxen. Ik ben benieuwd hoe dat is! Nou, dit was het voor zover.. Later meer!

Groetjes, Nicky